KËNGË BURGU I
Qiellit jam sikur shqiponjë
Në krah kam marrë plagë
Jam si mal me lule vjollce
U theva në kohë pranvere
E dashura s’m’u bë epokë
Çdo ditë edhe më e helmatisur
Burgu i tëri i hekurt
Nga kangjellat jam bezdisur
Isha sikur lumi i gurgulluar
I dehur po sikur era
Sikur blini i vjetruar
Në brendi u përmbyta
Buka më e ngurtë se fati im
Fati im më i keq sesa armiku
Në këtë jetë skandaloze
Duke u zvarritur lodhur jam
S’munda askënd ta pyes
As ta mbështjell kur u ngopa
As të qëndroj pa e parë
Nga ajo e dashur që jam ndarë
KËNGË BURGU II
Oj zemër, ti zogjve u ngjanë
Kafazi ty ngushtë të vjen
Ti shëtisje pa ndal
Burgu ty i vështirë të vjen
Oj zemër, zakon të çuditshëm ke
Poshtë buka nuk të shkon
Të djegë edhe uji në shtambë
Kur në mendje e dashura të vjen
Sytë larg të shikojnë
Çfarë nga kush pret
Era që vjen nga vendi i saj
Të ka harruar, thotë dhe ike
Nëse në fytyrë nuk të shikon
Për të madhe mos ia shih
Për atë që jashtë lirshëm shëtitë
Ai që në burg rri hor i duket
Qenët që në këmbë të sillen
Sipër kokës të kërcejnë
Trimave që në burg kanë rënë
I dhembë fakti që të dashurën jashtë kanë
KËNGË BURGU III
Këtu lulet nuk çelin
As zogjtë s’fluturojnë
As yjet s’ndriçojnë
Ditët s’kalojnë, s’kalojnë
Në oborr shëtitem pa ndal
Në mendime i zhytur ulem, ndaloj
Shoh mijëra imagjinata
Ditët s’kalojnë, s’kalojnë
Jashtë qenka pranverë
Të tjerët po u shëtitkan
Ditët si ujë rrjedhin
Ditët s’kalojnë, s’kalojnë
Në zemrën time dashuri të vjetra
Në sytë e mi lumenjtë bashkohen
Silueta jote qanë në pasqyrë
Ditët s’kalojnë, s’kalojnë
Pranë meje një i huaj fle
Çdo fjalë të hidhur e ka si pelin
Je brenga më e fortë e të gjitha brengave
Ditët s’kalojnë, s’kalojnë
KËNGË BURGU IV
E dashur, brendia më dhemb
Ti ma ruaj mendjen time
I vyshkur mbeta burgut
Ma ndriço rrugën time
Frymën tënde në erën që frynë
Flokët në borën që bie
Në tokë, qiell e në re
Kërkoj zemrën time lozonjare
Je hënë në qiellin e errët
Je çaj në fushë të thatë
Je e vetmja gjë që e besoj
Duart ty t’i kam zgjatur
Armiqtë le të gëzohen e qeshin
Miqtë shpinën le ta kthejnë
Ti je e vetmja që i besoj
S’mund ta thyesh zemrën time
Kur një ditë nga ky burg dal
Do të vij e ty në gjunjë do të bie
Duke qarë do të rrëfej brenda çka kam
Do të tregoj vetëm ty për gjendjen time
KËNGË BURGU V
Kokën mos e përul
Mos u mashtro, moj zemër
Mos le të dëgjohet e qara jote
Mos u mashtro, moj zemër
Dallgët e çmendura nga jashtë
Vijnë e muret lëpinë
Këta zëra të hutojnë ty
Mos u mashtro, moj zemër
Kur hallet të shumohen
Një rënkim dërgoja Zotit
Ke ende ditë për të parë
Mos u mashtro, moj zemër
Plumbat harxhohen duke i shkrepur
Rrugët mbarojnë duke i ecur
Dënimi duke qëndruar në burg përfundon
Mos u mashtro, moj zemër
(Marrë nga numri i 12-të i revistës “Akademia”)