Ela Zdrava
Shi i veres i praruar,
fillo e bjer papushim,
po te pres me krahehapur,
nga lindja ne perendim.
Token keq ke zemeruar,
gjelberimi buzeplasur,
te kerkon, o i bekuar,
syte nga ti, duarzgjatur.
Mos e vrit te bukuren stine,
harruar fshehur mbrapa diellit,
edhe hena u plasarit,
te kerkon, i lutet qiellit.
Edhe ajri te kerkon,
mbeti mbytur, fytethare,
bjer e pusho te shkreten kolle,
tokes hyji ne damare.
S’te vjen keq per petalet,
shpirtin na veshin me ate bukuri,
s’te vjen keq per rrezet e diellit,
mbeten thyer ne shkelqim.
Shi i veres bjer mbi mua,
boll luajte, mos rri fshehur,
zemerimin mos ma sill,
bjer me mall, natyren dehur.
Shi i veres o i bekuar,
bjer, mos i mbaj meri kohes,
bjer o shi, puthma shpirtin,
malli m’keput per aromen e tokes.
